ຕາຍແລ້ວໄປໃສ !! ເລື່ອງລາວ 49 ວັນກັບຊີວິດຫຼັງຄວາມຕາຍ

ຊີວິດຫຼັງຄວາມຕາຍເປັນສິ່ງທີ່ບໍ່ມີໃຜຫາຄໍາຕອບໄດ້ຢ່າງຈັດເຈນ ແຕ່ບອກໄດ້ວ່າເປັນພຽງຄວາມເຊື່ອຂອງຄົນບູຮານທີ່ເລົ່າຂານກັນແບບປາກຕໍ່ປາກສູ່ກັນມາ ເຊິ່ງບາງຂໍ້ມູນກໍມີມາຈາກການບອກເລົ່າຂອງຄົນຕາຍແລ້ວຟື້ນຂື້ນ ໂດຍເລົ່າຕໍ່ໃຫ້ລູກຫຼານຟັງສູ່ກັນມາ. ມື້ນີ້  toanmcha.com ຂໍນໍາເລື່ອງນີ້ມາເລົ່າສູ່ຟັງເພື່ອເປັນຄວາມຮູ້ ແລະ ຄົ້ນຫາຄໍາຕອບວ່າ ຄົນຕາຍແລ້ວໄປໃສ?  ຕົກນາລົກ ຫຼື ຂື້ນສະຫວັນ, ເປັນຫຍັງຄົນຕາຍຈິ່ງບໍ່ຮູ້ໂຕເອງຕາຍພາຍໃນ 7  ວັນ ແລະ ອີກຫຼາຍຂໍ້ສົງໄສ ແລະ ຄໍາຖາມຈາກຊີວິດຫຼັງຄວາມຕາຍ.

ເປັນເລື່ອງຈິງທີ່ມະນຸດ ແລະ ສັດສີ້ນສຸດຄືຄວາມຕາຍ ເພາະຄວາມຕາຍໝາຍເຖິງສະພາບຮ່າງກາຍທີ່ບໍ່ສາມາດໃຫ້ບໍລິການແກ່ຈິດວິນຍານໃຊ້ງານໄດ້ອີກຕໍ່ໄປ ແຕ່ວິນຍານຍັງຄົງຢູ່ ເຖິງແມ່ນວ່າຮ່າງກາຍຈະໝົດອາຍຸໄປແລ້ວ ທັງນີ້ສະພາບການຕາຍຈະບົ່ງບອກໃຫ້ຮູ້ວ່າວິນຍານນັ້ນໄປສູ່ສູຂະຕິ ຫຼື ລົງສູ່ນາລົກພູມ.

ໂດຍທົ່ວໄປແລ້ວເມື່ອຄົນຕາຍຈະມີເລື່ອງເລົ່າແບບວ່າ : 

1. ຕອນຕາຍໃໝ່ໆ:  ຖ້າຫາກສີໜ້າປົກກະຕີ , ຮ່າງກາຍອ່ອນມິ້ນ ແລະ ສີໜ້າຄືກັບຄົນມີຊີວິດຢູ່ ເນື່ອງຈາກໄດ້ບັນລຸກໍາດວງວິນຍານຈະໄປສູ່ສູຂະຕິ

2. ຕອນຕາຍໃໝ່ໆ:  ໜ້າຕາຊີດຜາງສະເໜືອນຄົນຕົກໃຈ ສະແດງວ່າວິນຍານໄດ້ຕົກໄປສູ່ນາລົກພູມແລ້ວ

3. ຕອນຕາຍໃໝ່ໆ :  ຮ່າງກາຍແຂງກະດ້າງ, ໜ້າຕາເປັນຕາຢ້ານເພາະຄວາມຕົກໃຈ ແລະ ບາງຄົນອາດຈະຮ້ອງຄາງຄ້າຍກັບສັດ ຄົນເຫຼົ່ານັ້ນຈະໄປເກີດເປັນສັດ 4 ຊະນິດ ສັງເກດຈາກຕາ, ຫູ, ດັງ, ປາກ, ຕາຈະມີນໍ້າຕາອອກ. ຫູຈະມີຂີ້ຫູໄຫຼອອກ, ດັງຈະມີຂື້ມູກ, ປາກມີນໍ້າລາຍຟູມປາກ ເປັນທະວານທີ່ບໍ່ສະອາດ 4 ຊ່ອງທາງ ເມື່ອຈິດວິນຍານອອກທາງນີ້ແລ້ວ ຈະເກີດເປັນສັດ 4  ປະເພດ : 

(1). ຕາ ມັກເບິ່ງສິ່ງໄຮ້ສາລະ ແລະ ມົກມົ່ນໃນຮູບຕ່າງໆ ຄົນເຫຼົ່ານີ້ເວລາຕາຍໄປ ດວງຕາຈະເບີກກວ້າງ  ແລະ ຈະໄປເກີດເປັນສັດປີກ (ເກີດອອກຈາກໄຂ່)

(2). ຫູ ມັກຟັງເລື່ອງໄຮ້ສາລະ ຫຼື ເລື່ອງຊຸບຊິບນິນທາ ຄົນເຫຼົ່ານີ້ເວລາຕາຍ ຫູຈະສັ້ນຂື້ນ ຈະໄປເກີດເປັນສັດທີ່ເກີດຈາກຄອກ ເຊັ່ນ : ຊ້າງ, ມ້າ, ງົວ ແລະ ຄວາມເປັນຕົ້ນ.

(3). ດັງ ມັກກິ່ນຄາວໂລກີ ເຊັ່ນ : ເງິນຄໍາ, ສຸລານາລີ, ການພະນັນ, ຊື່ສຽງລາບຍົດ ແລະ ຄ່ານິຍົມທີ່ຜິດສິນລະທໍາ ຈະໄປເກີດເປັນແມງໄມ້, ມົດ,ຍຸງ ແລະ ແມງວັນ ເຊິ່ງກໍລະນິບາບໜັກ ດວງວິນຍານຈະຖືກຕີເປັນພິເສດ.

(4). ປາກ ມັກເວົ້າເລື່ອງໄຮ້ສາລະ. ນິນທາ, ວິພາກວິຈານ, ໄສ່ຮ້າຍປ້າຍສີຄົນອື່ນ ແລະ ໃຊ້ຄໍາຫຍາບ (ຄໍາບໍ່ສຸພາບ) ຄົນເຫຼົ່ານີ້ເວລາຕາຍ ປາກຈະອ້າຢູ່ຕະຫຼອດ ແລະ ຈະເກີດເປັນສັດນໍ້າໄປຢູ່ກັບສັດສົກກະປົກເປີະເປື້ອນ.

ເມື່ອວິນຍານອອກຈາກຮ່າງກາຍ ວິນຍານຈະໄປໃສ່ ?

ດວງວິນຍານທີ່ອອກຈາກຮ່າງກາຍໃນມື້ທໍາອິດ ຈະວົນວຽນຢູ່ບໍລິເວນທີ່ຕົນເອງຕາຍ ແຕ່ພໍໄດ້ສະຕິກໍຈະມີມັດຈຸຣາດເຮັດໜ້າທີ່ນໍາເອົາວິນຍານຂອງມະນຸດ ຫຼື ສັດທີ່ເຖິງແກ່ກໍາໄປຍັງຍົມມະໂລກ ເພື່ອກວດສອບບາບ-ບຸນ,ຄວາມດີ ແລະ ຄວາມຊົ່ວ ໃນຂະນະມີຊີວິດຢູ່. ວິນຍານບາບຈະຖືກສົງໂຕໄປນະລົກຂຸມ 8 ໃຫຍ່ ແຕ່ລະຂຸ່ມແບ່ງຍ່ອຍຂຸ່ມລະ 36 ແຫ່ງ ແຕ່ລະແຫ່ງມີການລົງໂທດ ແລະ ທໍລະມານອີກ 800 ດ່ານ ແຕ່ລະດ່ານມີເຄື່ອງທໍລະມານນັບບໍ່ຖ້ວນ ເຊິ່ງວິນຍານບາງດວງອາດຕົກນາລົກທັງ 8 ຂຸ່ມເລີຍ ໂດຍສະເພາະຄົນທີ່ເຮັດກໍາຊົ່ວມະຫັນ ຫຼື ເອີ້ນວ່າອະນັນຕະຣິຍະກໍາ (ອະນັນຕະຣິຍະກັມ)  ເຊິ່ງປະກອບມີ 5 ຢ່າງ: (1). ຂ້າພໍ່, (2). ຂ້າແມ່, (3). ຂ້າພະສົງອໍລະຫັນ , (4). ຕົວະຍົວະສົງໃຫ້ແຕກແຍກ ແລະ (5). ທໍາຮ້າຍພະພຸດທະເຈົ້າ.

ພາຍຫຼັງທີ່ຄົນເຮົາຕາຍປະມານ  1-2 ປົກກະຕີແລ້ວ ເຂົາຈະບໍ່ຮູ້ວ່າໂຕເອງຕາຍ ໂດຍຫຼັງຈາກ 7 ວັນຈິງຮູ້ສຶກໂຕວ່າຕາຍແລ້ວ ວິນຍານຈະຖືກກັກບໍລິເວນໄວ້ 49 ວັນ ເພື່ອພິຈາລະນາຄະດີ ໃນລະຫວ່າງນີ້ຜູ້ຕາຍກໍາລັງລໍຖ້າບຸນກຸສົນຈາກລູກຫຼານທາງໂລກທີ່ກໍາລັງດໍາເນີນງານສົບສົ່ງໄປໃຫ້.

ປະກົດການ 49 ວັນຊີວິດຫຼັງຄວາມຕາຍ ຂະນະວິນຍານຂອງຜູ້ຕາຍອອກຈາກຮ່າງກາຍ ຊີວິດຫຼັງຄວາມຕາຍກໍເລີ່ມເປີດສາກ ຫຼື ເລີ່ມຕົ້ນຂື້ນໃນໂລກທີ່ຜູ້ຕາຍຕ້ອງປະເຊີນພຽງລໍາພັງ ເຊິ່ງບໍ່ມີສິງໃດທີ່ມະນຸດເອົາຕິດໂຕໄປໄດ້ນອກຈາກບາບ ແລະ ບຸນເທົ່ານັ້ນ. 

ເຈັດວັນຮອບ 1 

ວິຍານຜູ້ຕາຍ ຕ້ອງເດີນຜ່ານດົງປ່າ ເຊິ່ງຝູງໜ້າຮ້າຍຄ້າຍກັບເສືອຂວາວທາງ  ແລະ ເມື່ອວິນຍານບາບໄປເຖິງກໍຫວາດກົວບໍ່ກ້າເດີນທາງໄປຕໍ່ ແລະ ຝູງໝາຮ້າຍຈະພະຍາຍາມກັດດວງວິນຍານບາບດວງນັ້ນ. ສ່ວນວິນຍານປະກອບກໍາດີ ເມື່ອມາເຖິງດົງປ່າ ກໍຈະມີຝູງໝາປ່າເທວະດາຄອຍພິທັກຄຸ້ມຄອງ ເຊິ່ງຝູງໝາປ່າຈະຢູ່ນິ້ງເສີຍ ບໍ່ກ້າເຮັດຫຍັງ ຈິງເຮັດໃຫ້ດວງວິນຍານຜ່ານໄປດ້ວຍຄວາມປອດໄພ

ເຈັດວັນຮອບທີ່ 2 

ເມື່ອວິນຍານຜູ້ຕາຍຜ່ານມາເຖິງດ່ານປະຕູຜີ ເຈົ້າໜ້າທີ່ຮັກສາດ່ານ ເຫັນດວງວິນຍາບາບກໍຈະທຸມຕີຢ່າງບໍ່ປານີ  ແລະ ຍັງມີພວກເຈົ້າກໍານາຍເວດພາກັນມາທວງໜີ້ເວລານັ້ນ. ສ່ວນວິນຍານຜູ້ປະກອບກໍາດີ ເມື່ອມາເຖິງປະຕີຜີ ຈະມີການຕ້ອງຮັບ ແລະ ສາມາດຜ່ານດ່ານໄປດ້ວຍຄວາມປອດໄພ

ເຈັດວັນຮອບທີ່  3 

ເມື່ອວິນຍານຜູ້ຕາຍມາເຖິງຍົມມະໂລກ ຖ້າເປັນວິນຍານບາບກໍຈະຖືກໂສ້ຟາກໃສ່ ແລະ ຖືກບັງຄັບໄປຍັງແວ່ນສ່ອງກໍາ ເບິ່ງວ່າຍາມມີຊີວິດເຮັດຫຍັງ ພາບກໍຈະປະກົດຂື້ນ ແລ້ວກໍຖືດຄູມໂຕໄປພິຈາລະນາໂທດ. ສ່ວນວິນຍານຜູ້ປະກອບກໍາດີ ເມື່ອມາເຖິງກໍຈະໄດ້ຮັບການຕ້ອນຮັບ ມີເຈົ້າໜ້າທີພາໄປທ່ອງທ່ຽວຂຸມນາລົດຕ່າງໆ ແລະ ພາໄປເບິງພາບຂອງບັນດາຍາດພີ່ນອງທີ່ເຮັດບາບ ແລະ ກໍາລັງລໍຄອຍການພິຈາລະນາຕັດສີນຄວາມຜິດ.

ເຈັດວັນຮອບທີ່  4

ເມື່ອມາເຖິງດ່ານພູເຈ້ຍເງິນເຈ້ຍຄໍາ ການຂື້ນໄປເທິງພູນີ້ແມ່ນຍາກລໍາບາດ ເຊິ່ງຕ້ອງອາໄສເຈ້ຍເງິນເຈ້ຍຄໍາ  ຈາກລູກຫຼານ ແລະ ຍາດພີ່ນ້ອງໃນໂລກມະນຸດງົມງວາຍເຜົາສົ່ງໄປໃຫ້ທັບຖົມຈົນເປັນກອງພູເຂົາ ເຊິ່ງຕາມຄວາມເປັນຈິງແລ້ວ ຜູ້ຕາຍຈະໄດ້ຮັບ ແຕ່ກໍໄຮ້ປະໂຫຍດ

ເຈັດວັນຮອບທີ່  5

ວິນຍານຜູ້ຕາຍມາເຖິງຫໍເບິ່ງບ້ານເກົ່າ ໄດ້ເຫັນລູກຫຼານ ຄົນໃນຄອບຄົບຕ່າງໄຫ້ວທຸດດ້ວຍຄວາມໂສກເສົ້າເສຍໃຈກບັການຕາຍຂອງຕົນ ເຖິງຕອນນີ້ແມ່ນໄດ້ຮູ້ວ່າຕົນເອງຕາຍແລ້ວ ແລະ ບໍ່ອາດຈະກັບບບ້ານໄດ້ອີກ ໄດ້ແຕ່ອາໄລອາວອນເທົ່ານັ້ນ

ເຈັດວັນຮອບທີ່  6 

ເມື່ອວິນຍານຜູ້ຕາຍມາເຖິງດ່ານບັນຊີບາບ ຈະສັ່ງໃຫ້ເຈົ້ານ້າທີ່ກວດສອບເບິ່ງບາບຜູ້ທີ່ຕາຍໄດ້ສ້າງສະສົມຕອນມີຊີວິດ ຖ້າວິນຍານທີມີກໍາດີກໍຈະໄປສູ້ພົບພູມທີ່ດີ

ເຈັດວັນຮອບທີ່   7

ເມື່ອວິນຍານຜູ້ຕາຍໄປເຖິງດ່ານກວດສອບ ຍົມມະບານຈະສັ່ງເລຂາໃຫ້ເລຂາກວດສອບວ່າຜູ້ຕາຍຕອນມີຊີວິດຢູ່ໄດ້ຂ້າສັດຕັດຊີວິດ ຫຼື ບໍ່ ຖ້າຢູ່ໃນສີນ ,ລະເວັ້ນການຂ້າສັດ ແລະ ບໍ່ບຽດບຽນຜູ້ອື່ນ ກໍຈະຖືກສົ່ງໄປພົບພູມທີ່ດີ.

ສິ່ງທີ່ສໍາຄັນບໍ່ແມ່ນການຢ້ານກົວນາລົກ ແຕ່ແມ່ນການໝັ່ນສ້າງຄວາມດີ (ກໍາດີ) ໃນຕອນທີ່ມີຊີວິດຢູ່  ນາລົກ  ຫຼື ສະຫວັນບໍ່ແມ່ນສິ່ງລວງໂລກ ຊີວິດຫຼັງຄວາມຕາຍເທົ່ານັ້ນທີ່ມີຄໍາຕອບ ແຕ່ສິ່ງທີ່ເປັນຈິງ ແລະ ຄວາມຈິງທີ່ທຸກຄົນຕ້ອງຈື່ສະເໝີວ່າ “ມະນຸດທຸກຄົນມີຈຸດເລີ່ມຕົ້ນ, ຕັ້ງຢູ່ ແລະ ດັບສະຫຼາຍຕາມທໍາມະຊາດ” ສິງທີ່ຕິດໂຕໄປໄດ້ຫຼັງຄວາມຕາຍແມ່ນກໍາດີ ແລະ ກໍາຊົ່ວ ຢ່າມົວແຕ່ຢ້ານຄວາມຕາຍ ແຕ່ຈົ່ງຢ້ານກົວທີ່ຕ້ອງຕາຍໂດຍທີ່ບໍ່ທັນໄດ້ສ້າງຄວາມດີ ເພາະຄວາມດີນີ້ແຫຼະທີ່ຈະເຮັດໃຫ້ຄົນລະນຶກຊື່ເຮົາໄວ້ໃນໂລກໃບນີ້ ແລະ ຄວາມດີນີ້ແຫຼະຄື “ສານລືມບໍ່ສູນ”

© ໂຕະນໍ້າຊາ | tonamcha.com    

___________